To czas, kiedy po raz ostatni odwiedzam stare śmieci blogowe. Patrzę, kto się żegna, gdzie szukać tych, z którymi zżyłam się przez ładnych parę lat. Mam ich prawie wszystkich, ale...niektórzy jeszcze się ociągają, nie wiedzą, gdzie się przenieść. Podpowiadam.
Są i tacy, którzy być może nie wiedzą o zamknięciu platformy i kiedy się dowiedzą, będzie za późno na zostawienie śladu.
Dni odliczam to polskiego TOPU WSZECH CZASÓW. Rok temu składałam przez radio Jedynemu powodzenia na maturze. W tym roku stresu nie ma. Podnoszenie wyniku, to udowodnienie sobie, że mogę więcej, bo chcę. Niech tak się stanie.
Potem oczekiwanie na wynik, ale kawalerki we Wroclove już szukamy.
Wczoraj było lato, a teraz ponuro na zewnątrz. Gdzieniegdzie zakwitną bzy. Tak dopiero są w pąkach, bo tutaj zimniej, ale drzewa owocowe raczą mnie swoją bielą. Lubię.
