Było naprawdę miło. Takie lenistwo po trudach minionych tygodni pozwoliło wyłączyć myślenie, odsunąć na bok nurtujące pytania, odłączyć się od świata. Być poza zasięgiem. Po prostu.
Dziś miałam potrzebę bycia w kościele, gdzie ostatnio jestem sporadycznym gościem. Dziękowałam i prosiłam, i nikt o tym, o co prosiłam i za co dziękowałam nie musiał wiedzieć.
Od wtorku do czwartku proszę trzymać kciuki. Za maturzystów:)
I dla nich te kasztany...
Czemu nie od poniedziałku?
OdpowiedzUsuńW zasadzie od poniedziałku. Moje Szczęście zaczyna od wtorku - podnosi wynik:).
UsuńMam podobne odczucia wobec czasu, który podarowała majówka :)
OdpowiedzUsuńdołączam moje kciuki
pozdrawiam
:)
UsuńTrzymam kciuki, powodzenia. Wiem, że to stres, mam trzy pociechy:)
OdpowiedzUsuńNie stresuję się w ogóle, bo matura jest zdana rok temu. Teraz tylko udowodnienie, że mogę, bo chcę:)))
UsuńRozumiem. Zatem mocno trzymam kciuki. Mój syn jest na pierwszym roku. Chyba mamy równolatków. Super!
OdpowiedzUsuńZgadza się:)
UsuńMnie też te majowe dni uratowały. Remont, nawał pracy, gonitwa. Cieszę się, że miło spędziłaś czas. Trzymam kciuki za syna. Kasztanowce nie zawiodły, u mnie też kwitną:)
OdpowiedzUsuńU nas nie zakwitły, jest bardzo zimno.
UsuńPodziwiam młodego człowieka, że mu się chce i życzę powodzenia.
OdpowiedzUsuńWitaj:) A chce, chce.
UsuńJakie wrażenia po pierwszych dniach? :)
OdpowiedzUsuńBardzo dobrze. Zamierzone plany się realizują.
OdpowiedzUsuń